اكثر كهكشانهاي شبيه كهكشان راهشيري، هالههايي از ستاره در اطراف خود دارند كه اين هالهها بيشتر از خود كهكشان ناشي ميشود.
يك تيم تحقيقاتي نجومي بينالمللي به رهبري گوسپيا بتاگليا (Giuseppina Battaglia) از موسسهي اخترفيزيك IAC، نشانههايي از هالهي بيروني راهشيري يافته است. هالهي بيروني راهشيري شامل بقاياي ستارههاي تشكيلشده در كهكشانهاي كوتوله كه زماني از كهكشان خودمان جدا شده است.
بيشتر اطلاعاتي كه از هالهي بيروني راهشيري داريم، در واقع از داخل كهكشان بهدست آمده است. به اين معنا كه ميتوانيم با بررسي منظومهي خورشيدي خودمان، اطلاعاتي از بيرون راهشيري بهدست آوريم. با اين حال، براي اولين بار، ويژگيهاي شيميايي هالهي بيروني بهوسيلهي طيفسنجي نجومي مورد بررسي قرار گرفت. بررسيهاي انجام شده در مورد ۲۸ نمونه از ستارههاي قرمز غولپيكر بسيار دورتر از خورشديد خودمان بوده است. طيفسنجي نجومي به اين صورت است كه نور ستارهي مورد نظر را به فركانسهاي تشكيلدهندهي آن تفكيك ميكنند تا متوجه تركيبات شيميايي تشكيلدهندهي ستاره بشوند. از بررسي ساختار شيميايي ستارهها، ميتوان به شرايط محيط تولد آنها نيز پي برد.
بسيار تعجب آور است كه عناصر شيميايي تشكيلدهندهي ستارهها در بيرونيترين لايههاي راهشيري، با اطلاعاتي كه در مورد لايههاي داخلي هالهي راهشيري داريم تفاوت دارد.
با اين حال، شباهتهاي بسياري در تركيبات شيميايي ستارههاي نزديك كهكشانهاي كوتوله مانند سجيتريوس و ابر بزرگ ماژلاني مشاهده شده است. اين شواهد نشان ميدهند كه نواحي بيروني هالهي ستارهاي، شامل تعداد يك يا بيشتر از كهكشانهاي كوتولهي پرجرمي است كه از راه شيري جدا شدهاند. هاالههاي ستارهاي، از اجزاي معمول كهكشانهايي مثل راهشيري هستند. بتاگليا گفت:
نظريهاي كه نحوهي تشكيل ساختارها و كهكشانها را توصيف ميكند، پيشبيني ميكند كه هالههاي كهكشاني و بهخصوص نواحي بيروني هالهي كهكشاني از اجزاي تخريبشدهي كهكشانهاي كوچكتر بهوجود آمدهاند. علاوه بر اين، پيشبينيها با مشاهدات رصدي و آزمايشگاهي نيز مطابقت خوبي دارند.
در اين پژوهش از ۱۰۰ ساعت از دادههاي تلسكوپهاي موجود در هر دو نيمكرهي شمالي و جنوبي استفاده شد. مهمترين تلسكوپهاي استفاده شده، شامل تلسكوپ بسيار بزرگ Kueyen در رصدخانهي جنوبي اروپا در پارانال، دو تلسكوپ در شيلي و Hobby Eberly در تگزاس بوده است.